Zabawa z wiatrem

Zabawa bez zabawek na świeżym powietrzy oto nasza kolejna propozycja aktywność i na lato. Lena jak każde dziecko uwielbia obserwować chmury i opisywać co widzi, co podsuwa jej wyobraźnia. Dokąd pędzą chmurki? Kto je przesuwa ?jak wygląda wiatr ?czyli milin pytań na minutę.

"Wiatr, ruch powietrza atmosferycznego o przeważającej składowej poziomej względem powierzchni Ziemi, powstały wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na danym poziomie nad powierzchnią Ziemi. Wiatr określają dwa parametry - kierunek, oznaczający, skąd wieje wiatr, określony m.in. za pomocą róży wiatrów, oraz prędkość, wyrażana najczęściej w m/s lub km/godz., węzłach (mila morska/godz.) oraz w umownej skali Beauforta".

Tu link jak wykonać latwiec z kartki papieru latawiec z jednorazówki kazdy potrafi zrobić.

Jak zaobserwować wiatr każde dziecko wie, ale jak zmierzyć jego siłę, kierunek najlepiej od razu hi hi. By dokonać powyższych pomiarów powstały dwa latawce w ciągu dwudziestu minut. Latawce latały w jednym podmuchu wiatru by zaobserwować, który z nich lata lepiej. Latawiec z kartki choć masywniejszy potrafi wykonać ciekawe ewolucje za to reklamówka jak balon sie nadmucha i znacznie dłużej unosi się w powietrzu.

Podczas przygotowywania latawców przedstawiłam córce nazwy różnych rodzajów wiatru, których używamy obecnie. Wspomniałam również, w co dawniej wierzono, bardzo Lene zaciekawiła historia o czterech braciach Boreasz (wiatr północny), Zefir (wiatr wschodni), Notos (wiatr południowy) i Euros (wiatr zachodni). Byli to synowie Astrajosa i Eos . Boreasz to najsilniejszy i najstraszniejszy z wiatrów, Zefir to wiatr wschodni najsłabszy, ledwie odczuwalny, to bracia, którzy są całkiem różni. Zefir cały czas żył w cieniu starszych braci, ale to właśnie jego ludzie najbardziej lubili. Notos i Euros byli trochę pominięci, niektórzy nie wiedzieli nawet, który z nich to wiatr zachodni, a który południowy. Boreasz był z nich najstarszy i najbardziej znienawidzony przez ludzi. Tracja to kraina wiatrów, tam swój pałac miał każdy wiatr.

Rodzaje wiatrów
PASATY – są to stałe wiatry morskie o umiarkowanej sile (3~4B), wiejące w strefie międzyzwrotnikowej od zwrotnikowych wyżów ku niżowi równikowemu z kierunku północno – wschodniego na półkuli północnej, z południowo – wschodniego na półkuli południowej, spowodowane ruchem obrotowym ziemii. Pasaty występują wyraźnie na oceanach w odległości ponad 350 km od brzegu. Najsilniejsze są w porze zimowej danej półkuli, najregularniej występują na Oceanie Atlantyckim.
MONSUNY - są to wiatry charakteryzujące się tym, że zmieniają kierunek na przełomie lata i zimy oraz zimy i lata. W półroczu letnim monsuny wieją z morza na ląd, w zimie z lądu na morze. Powstają w wyniku dużych różnic temperatur a w związku z tym ciśnienia między lądem a morzem. Monsuny najsilniej rozwijają się w strefie południowych wybrzeży Azji. Występują również w Afryce i płd. Australii.

WIATRY MIEJSCOWE - powstają one pod wpływem oddziaływania lokalnych warunków fizjograficznych. Przyczyny powstawania tych wiatrów mogą mieć charakter termiczny lub dynamiczny. Do wiatrów miejscowych można m.in. zaliczyć: bryzy, wiatry dolin i gór, fen (wiatr halny), wiatr bora.
BRYZY - są to wiatry występujące na wybrzeżach mórz i wielkich jezior, wiejące od obszaru chłodniejszego do nagrzanego. Zmieniające kierunek dwa razy na dobę. Wiatr wiejący w ciągu dnia (od ok. 10 rano do zachodu Słońca), z morza na ląd, jest bryzą morską, a wiejący w nocy, z lądu na morze, bryzą lądową. W rejonie Bałtyku bryza morska sięga zwykle w głąb lądu nie dalej niż 10km. Jeżeli kierunek wiatru zbiega się z kierunkiem bryzy morskiej, w efekcie sumują się i wówczas prędkość i zasięg wiatru mogą być większe.
FEN- fenem nazywano suchy, ciepły i zwykle porywisty wiatr, wiejący z gór. Wiatry o cechach i warunkach powstawania podobnych do tych, jakimi charakteryzuje się fen, występują w górach różnych części świata, gdzie mają nazwy lokalne. W Polsce (Karpaty, Karkonosze) typowym wiatrem fenowym jest halny. Wywołują go czynniki natury dynamicznej.

Pdczas zabawy Lena wyciąga wniosek, że pod wiatr idzie się ciężko a z wiatrem lekko, wiatr popycha w plecy. Przy okazji Leną zrobiła mi przypominajkę, jak ludzie mogą wykorzystać siłę wiatru (np. do suszenia bielizny, przy pływaniu żaglówką, do poruszania śmigieł wiatraka, puszczania latawca) By utrwalic i troche sie posmiać bajak na dobranoc